21 Νοεμβρίου 2006

Δημοκρατία...

Σκέφτηκα κάτι φοβερό!

Και τι μας νοιάζει εμάς θα μου πείτε;

Διαβάστε παρακάτω και θα καταλάβετε γιατί θα έπρεπε να μας νοιάζει όλους η κατάντια της «Δημοκρατίας» μας!


Χρειάστηκαν πολλά χρόνια, αιώνες, για να μην πούμε χιλιετηρίδες προκειμένου να λεμε σήμερα ότι έχουμε Δημοκρατία. Και αγώνες, και αίμα και επαναστάσεις.


Και σήμερα, λεμε, ότι τόσο στην χώρα μας όσο και στις άλλες χώρες που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε «Δύση» και «Δυτικούς», έχουμε Δημοκρατία…


Ναι, μπορούμε να μιλάμε με μία σχετική ελευθερία. Ναι, γράφω αυτό το κείμενο τώρα και την ίδια στιγμή μπορούν να το διαβάσουν εκατοντάδες, χιλιάδες άνθρωποι. Ναι, έχουμε κοινοβούλιο και κάνουμε εκλογές και όλα τα καλά της Δημοκρατίας.


Και αποφασίζουμε ποιους θέλουμε να μας κυβερνήσουν. Βάσει των προγραμμάτων τους. Και αυτοί λύνουν τα προβλήματά μας βάσει της εντολής που τους έχουμε δώσει, φροντίζοντας για τα συμφέροντα του Λαού.


Προσοχή! Τα επόμενα δεν αφορούν μόνο στην Ελλάδα. Το πρόβλημα είναι γενικότερο! Είναι παγκόσμιο!


Δώστε προσοχή να δείτε σε τι λούμπα έχουμε πέσει, σε τι φαρσοκωμωδία είμαστε πρωταγωνιστές και σε τι όνειρο ζούμε!


Έχουμε ανεργία, σωστά; Σωστά. Και προτείνεται από τους αντιπροσώπους μας σαν μέτρο αντιμετώπισης του προβλήματος η «ευέλικτη» μερική απασχόληση και το «ευέλικτο» ωράριο. Βρε πως δεν το χαμε σκεφτεί αυτό τόσο καιρό! ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ (ότι δηλαδή υπάρχει ανεργία), συμφωνούμε όμως με τους αντιπροσώπους μας στον τρόπο αντιμετώπισης;


Άλλο: Παιδεία. Η λύση που θέλει ο λαός (βάσει των αντιπρόσωπων μας πάντα) είναι τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια! Για να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί!


Κι άλλο: Τρομοκρατία! Είναι και της μόδας τα τελευταία χρόνια! Η λύση λοιπόν που έχουμε όλοι μας επιλέξει είναι να βάλουμε κάμερες που να μας παρακολουθούν τι κάνουμε οποιαδήποτε στιγμή (για να πιάσουμε και τους τρομοκράτες) και να εισβάλουμε στο Κράτος που μας ενοχλεί κάνοντάς το «Φως νερό τηλέφωνο, οικόπεδα με δόσεις».


Και άλλο: Οικονομία. Η λύση είναι απλή! Μεγαλύτεροι ρυθμοί ανάπτυξης! Με αυτόν τον τρόπο, πέφτει ο πληθωρισμός, αυξάνει το ΑΕΠ και εντάξει, υπάρχουν και οι παράπλευρες απώλειες της λίίίίίγο μεγαλύτερης ανεργίας και του ανοίγματος της ψαλίδας πλούσιων – φτωχών! Και τι έγινε; Η Οικονομία όμως ανθεί!


Α! Και το περιβάλλον! Όλοι μας, είμαι σίγουρος, ότι συμφωνούμε ότι ας πάει να πνιγεί το περιβάλλον – αρκεί οι επιχειρήσεις μας να βγάζουν κέρδη! Αυτό δεν θέλει κι ο λαός;


Λοιπόν! Καταλάβετέ το! Οποιαδήποτε αλλαγή γίνεται από δω και στο εξής, θα είναι επαχθής αλλαγή για τα συμφέροντα του μέσου πολίτη! Και με την πλύση εγκεφάλου που μας κάνουν, θεωρούμε ότι οι άγιοι πατέρες του Έθνους και κάθε Έθνους πραγματικά σκέφτονται και στύβουν τα κεφάλια τους να βρουν λύση στα προβλήματά μας.


Ναι, τα αναφέρουν, ναι, τα γνωρίζουν αλλά η λύση που επιλέγουν είναι πάντα η χειρότερη δυνατή για τον Λαό, η καλύτερη δυνατή για αυτούς!